Jeśli Twój pies ma powiększone migdałki, powinieneś wiedzieć, że można je usunąć chirurgicznie. Należy jednak pamiętać, że w niektórych rzadkich przypadkach, migdałki mogą odrosnąć. W większości przypadków nie powoduje to problemów. Jeśli tak się stanie, możesz mieć ponownie usunięte migdałki.
Zdjęcia rentgenowskie z dużymi migdałkami
Pies z dużymi migdałkami na zdjęciach rentgenowskich może mieć kilka rzeczy dzieje. Po pierwsze, mogą one być oznaką nawracającej infekcji lub mogą być po prostu powiększone bez wyraźnego powodu. W niektórych przypadkach, migdałki mogą być normalne i rosną w rozmiarze podczas ciąży. Migdałki pomagają również układowi odpornościowemu, zatrzymując zarazki i bakterie. Jeśli zauważysz, że Twój pies ma spuchnięte migdałki, powinien jak najszybciej zostać sprawdzony przez lekarza weterynarii.
Jeśli zauważysz, że Twój pies ma duże migdałki na zdjęciach rentgenowskich, pierwszym krokiem w diagnostyce jest dokładne badanie. Migdałki znajdują się wysoko na tylnej ścianie gardła i są zbudowane z tkanki limfatycznej. Tkanki te wychwytują i niszczą patogeny, które dostają się do powietrza przez nos. Jeśli migdałki są duże, mogą blokować przewody nosowe i powodować uporczywe zatkanie nosa.
Migdałki odgrywają bardzo ważną rolę w utrzymaniu zdrowego organizmu człowieka, ale ich znaczenie maleje wraz z wiekiem. U niemowląt i małych dzieci migdałki są głównym czynnikiem zwalczającym infekcje. Wraz z wiekiem dziecka, migdałki zaczynają się kurczyć i w końcu znikają. Mogą one jednak zostać zainfekowane bakteriami i ulec zapaleniu. Jest to znane jako zapalenie migdałków. Chociaż większość przypadków występuje u dzieci, problem ten może dotyczyć również dorosłych.
Gdy migdałki Twojego psa staną się spuchnięte, lekarz weterynarii prawdopodobnie zaleci zabieg chirurgiczny w celu ich usunięcia. Operacja polega na usunięciu migdałków i migdałków. Jeśli spuchnięte migdałki powodują problemy z oddychaniem, możesz również spróbować antybiotyków, aby zmniejszyć obrzęk. Jeśli obrzęk utrzymuje się, może być potrzebny zabieg chirurgiczny, który może wymagać znieczulenia ogólnego.
Operacja usunięcia migdałków
Psy mają podobną anatomię do ludzi, a operacja usunięcia powiększonych migdałków może być przeprowadzona u psów w celu rozwiązania problemu. Jednak proces ten nie zawsze jest udany, a w niektórych przypadkach migdałki mogą odrosnąć, powodując problemy. W takich przypadkach należy wykonać nową operację.
Innym częstym powodem usuwania migdałków jest łagodzenie częstych infekcji ucha. Ponieważ migdałek znajduje się w pobliżu otworu przewodu Eustachiusza (w tylnej części nosa), może on blokować drogi oddechowe i powodować gromadzenie się płynu w uchu środkowym. Jeśli migdałek jest duży i ma stan zapalny, może zakłócać normalne funkcjonowanie przewodu Eustachiusza. W związku z tym usunięcie migdałków jest skutecznym sposobem na złagodzenie problemu zapalenia ucha.
Powiększone migdałki mogą powodować problemy ze snem i oddychaniem. Nieleczone mogą być przyczyną infekcji ucha, przewlekłego gromadzenia się płynu w uchu środkowym i utraty słuchu. Problemy te mogą prowadzić do obniżenia jakości życia i wymagają niezwłocznego podjęcia działań.
U dzieci można wykonać endoskopię w celu zbadania migdałków. Procedura ta jest stosunkowo bezpieczna i może być wykonana bez sedacji. U dorosłych można również wykonać badanie rentgenowskie szyi, ale wiąże się ono z dużym narażeniem na promieniowanie.
Opcje leczenia powiększonych migdałków u psa
Istnieje kilka opcji leczenia powiększonych migdałków u psów. W niektórych przypadkach może być zalecana procedura debulkingowa lub chirurgiczne usunięcie migdałków. W innych przypadkach tkanka migdałków może odrastać, ale w większości przypadków nie powoduje to problemów. Jeśli migdałek odrasta, może zostać ponownie usunięty.
Podstawowe badanie fizykalne i zdjęcie rentgenowskie są podstawowymi narzędziami diagnostycznymi w celu rozpoznania powiększonych migdałków. W ciężkich przypadkach może być konieczne wykonanie endoskopu, czyli długiej, elastycznej rurki z lampą na jednym końcu. W łagodnych przypadkach, prosty spray do nosa może wystarczyć, aby zmniejszyć obrzęk. Jednakże, jeśli stan pogarsza się i nawraca, adenoidektomia może być konieczne. Chirurgiczne usunięcie migdałków może zapobiec dalszym problemom, w tym infekcjom ucha środkowego i gromadzeniu się płynu w uchu.
Adenoidektomia jest najczęstszą metodą chirurgicznego leczenia powiększonych migdałków u psów. Zabieg jest zwykle wykonywany w znieczuleniu ogólnym i trwa dziesięć minut. Zabieg może obejmować różne techniki, w tym ablację elektrokauteryzacyjną, łyżeczkowanie i koblację.
Migdałek może zostać zakażony wirusem lub bakterią i powodować problemy z oddychaniem. Zakażony migdałek może powodować przewlekłe zapalenie migdałków, które może powodować problemy z oddychaniem, a nawet infekcje dróg oddechowych.
Leczenie zakażenia wstępującego
Powiększenie migdałków to bolesna dolegliwość dla psów. Może powodować, że pies oblizuje się, wielokrotnie próbuje przełykać i wykazuje inne objawy. Większość dotkniętych chorobą psów niechętnie je i nie jest tak aktywna jak zwykle. Większość przypadków nie prowadzi do gorączki. Jeśli jednak zauważysz nawracające infekcje, być może trzeba będzie rozważyć tonsillektomię.
Leczenie wstępującego zakażenia powiększonych, obrzękniętych migdałków u psów zależy od przyczyny zakażenia. Szybki test na obecność paciorkowców może pomóc w ustaleniu przyczyny i ukierunkować terapię. W gabinecie jednak bezpośrednie posiewy z migdałków są trudne. Lekarz może jednak wykonać inne badania w celu potwierdzenia diagnozy. Można wykonać pełną morfologię krwi, badanie na obecność wirusa HIV oraz alergiczne testy skórne.
Leczenie objawowe może obejmować doustne leki przeciwhistaminowe i steroidy. W niektórych przypadkach może być również zalecana terapia immunomodulująca. Jeśli to leczenie jest nieskuteczne, może być zalecana adenoidektomia. Ten zabieg chirurgiczny zapewnia ostateczne rozwiązanie i może być skuteczny w wielu przypadkach.
Antybiotyki i leki steroidowe mogą być alternatywą dla zabiegu chirurgicznego. Leki te mogą dać pacjentowi czas i pozwolić na obkurczenie migdałków. Czasami jednak choroba powraca i konieczna jest operacja migdałków, aby zapobiec ich ponownemu powiększeniu. Oprócz poprawy funkcjonowania przewodu nosowego, operacja może również zmniejszyć ilość wydzieliny z nosa i jego niedrożność.
Objawy AIDS
Migdałki to niewielki płat tkanki w tylnej części nosa, który filtruje szkodliwe bakterie i wirusy. Odgrywają one ważną rolę w utrzymaniu zdrowia, a ich wielkość zmniejsza się wraz z wiekiem. Zaczynają się kurczyć około piątego roku życia i zazwyczaj znikają, gdy dziecko osiągnie wiek nastoletni. Jednak czasami migdałki mogą ulec zapaleniu i spuchnąć z powodu infekcji. Nazywa się to zapaleniem migdałków. Najczęściej dotyka ono małe dzieci, ale może również wystąpić u dorosłych.
Lekarz może zdiagnozować zakażenie za pomocą testu immunofluorescencji. Test ten może pomóc w identyfikacji konkretnej przyczyny obrzęku węzłów chłonnych. Czasami konieczna jest biopsja gruczołów, aby wykluczyć inne przyczyny ich obrzęku.
Leczenie bakteryjnego zapalenia migdałków u psów
Leczenie bakteryjnego zapalenia migdałków u psów opiera się na objawach i przyczynie zakażenia. Twój pies może wykazywać oznaki dyskomfortu, w tym kaszel, trudności z przełykaniem i utratę apetytu. Jego usta i migdałki mogą być zaczerwienione i opuchnięte. Może on również często lizać wargi. Jeśli Twój pies ma zapalenie migdałków, powinieneś starać się zapewnić mu dobre nawodnienie i dużo odpoczynku. Lekarz weterynarii może również przepisać leki przeciwzapalne i antybiotyki.
Leczenie bakteryjnego zapalenia migdałków u psów to często kurs antybiotyków. Twój lekarz weterynarii może również wykonać posiew w celu określenia dokładnego rodzaju bakterii, które wywołały infekcję. Oprócz antybiotyków, lekarz weterynarii może przepisać leki przeciwbólowe, aby złagodzić ból gardła psa. W ciężkich przypadkach, lekarz weterynarii może zalecić usunięcie migdałków, jeśli to konieczne. Jeśli Twój pies wykazuje oznaki nawracających epizodów zapalenia migdałków, ważne jest, aby jak najszybciej zgłosić się do lekarza weterynarii.
W niektórych przypadkach antybiotyki na bakteryjne zapalenie migdałków u psów z dużymi migdałkami mogą jedynie złagodzić objawy. Antybiotyki są często podawane przez dwa do trzech tygodni, aby leczyć podstawową infekcję. Jeśli leczenie jest nieskuteczne, operacja może być konieczna. Czasami, przy odpowiedniej opiece, stan ten ustępuje samoistnie.
Zapalenie migdałków jest spowodowane przez wiele różnych czynników. Bakterie są jedną z najczęstszych przyczyn i mogą powodować miejscowy stan zapalny. Jeśli zakażenie jest wystarczająco ciężkie, może nawet doprowadzić do powstania ropnia.
Podobne tematy
